Terugblik

Wauw, wat een mooie dag was het gister.

Samen met mijn vader vetrokken wij om half 11 richting Heino. Na 25 kilometer stonden we aan de voet van de Lemelerberg, totdat Annemiek (een vriendin van mij) ineens voor onze neus stond. Super leuk dat ze ons even kwam supporten. Na een korte stop, waar ik even mijn suiker heb gemeten (4,7) en een reep heb gegeten, gingen we de Lemelerberg over door naar Lemele. Toen door Ommen weer terug naar Dalfsen.

Toen we Dalfsen binnen fietsten, merkte ik ook wel dat m'n energie op begon te raken. Gelukkig kregen we een lekkere lunch van mams, waardoor we ook weer snel opgeladen waren. We zaten toen op 52 km. We hebben de pauze expres kort gehouden, zodat we niet gewend raakten aan de rust. Mijn suiker was nog steeds goed op orde. De laatste 25 kilometer zijn we langs Nieuwleusen weer terug naar Zwolle gefietst. Het was een stuk vol tegen de wind in, maar door de lunch was dit goed te doen.

Toen we de straat infietsten naar de finish toe, stonden mijn moeder, mijn vriend en een vriendin ons op te wachten met een spandoek en confetti. Super leuk! Daarna hebben we even wat gegeten en gedronken met elkaar. Ik merkte dat door de adrenaline mijn suiker begon te stijgen. Later in de avond kreeg ik een zware hongerklap en een dikke hypo erachteraan. Daarna steeg mijn waarde weer flink, maar vandaag heb ik het weer goed op de rit.

Al met al een hele bijzondere ervaring en ik ben blij dat ik iets heb kunnen betekenen voor het Diabetes Fonds. Ik vond het ook heel bijzonder en lief dat mijn vader de hele rit heeft meegefietst, daar ben ik hem heel erg dankbaar voor.

Bedankt iedereen die ons zo hebben gesupport en de mensen die hebben gedoneerd. Heel bijzonder om te zien.